İnsan mumyalarının vebadan baş ağrısına kadar her türlü hastalığı iyileştirebileceği inancıyla, ardından Victorialıların akşam yemeği eğlencesi hakkında sahip oldukları korkunç fikirlerle harekete geçen bazı tüccartlar, eski Mısırlıların cesetlerini getirip Orta Çağ'dan on dokuzuncu yüzyıla kadar Avrupa'da tüketilmesini sağladılar.
Mumyalar eczanelerde satılan tıbbi bir madde olarak satılan ve yüzyıllar boyunca zengin ve fakir tarafından tüketilmiş ve 500 yıl boyunca reçeteli bir ilaç olarak kalmıştı.
Ancak herkes ikna olmadı. Kraliyet Doktoru Guy de la Fontaine 1564'te İskenderiye'de ölü köylülerden yapılmış sahte mumyalar gördü ve mumyanın yararlı bir ilaç olduğundan şüphelenmeye başladı. O zaman insanların aldatıldığını ve her zaman gerçek yaşlı mumyalar tüketmediklerini anladı.
Bu aldatma, önemli bir noktayı, yani tıpta kullanılmak üzere ölü bedene ya da etine sürekli bir talebin olduğunu açıkça ortaya koydu. Eczacılarve bitki uzmanlarıysa on sekizinci yüzyıla kadar mumya ilaçlarını dağıtmaya devam ettiğinden, gerçek Mısır mumyalarının arzı bu talebi asla karşılamadı.
Şarku’l Avsat’ın Reuters’dan aktardığı habere göre 19’uncu yüzyıla gelindiğinde, mumyalar artık rahatsızlıklar için tüketilmiyordu. Ancak Victoria İngiltere'sindeki zenginler, sadece eğlence uğruna bazı ritüellerin uygulandığı özel akşam yemeklerine ev sahipliği yapamaya devam edecekti.